“Try not to become a man of success, but rather try to become a man of value”
~ Albert Einstein
“In two weeks we are going to Turkey and you are going with me”. Ik was nog geen uur op het kantoor en dit werd tegen mij gezegd. Ik kende het bedrijf nog niet echt. Ik kende mijn collega’s nog niet en kende Tallinn amper twee dagen. Welkom bij DreamApply. Waar ik in het diepe werd gegooid.
Start-up
Het eerste wat mij begroette toen ik uit het vliegtuig stapte was regen, koude wind en half gesmolten sneeuw. Ik arriveerde ‘s avonds en werd opgehaald op het vliegveld door mijn nieuwe huisbaas. Uiteindelijk daar gearriveerd, ontmoette ik mijn eerste huisgenoot, Marco. Marco was een jongen uit Finland die een traineeship deed. Die avond liet hij mij Tallinn zien en deden we enkele biertjes in de stad. Tallinn is een prachtige stad die nog heel erg het middeleeuwse uiterlijk heeft. Het geluk was aan mijn kant dat ik een super mooi plekje in het oude centrum had mogen vinden! Ik had een prachtig eerste weekend, met een guided tour, nieuwe vrienden en uiteindelijk zou ik mijn stage beginnen bij DreamApply. Het spinnen van een nieuw web begon.
Humeur
Het humeur van een Est is erg afhankelijk van het weer. In de winter zeggen ze vrij weinig tegen een vreemd persoon. Soms werd een hele transactie in de supermarkt zonder woorden afgehandeld. In de zomer bloeien ze op zoals een zonnebloem. Terrasjes zitten vol, gelach vult de straten en mensen zijn vrolijk.
Eerste dag
Mijn eerste dag bij DreamApply had ik al kort beschreven in de intro. Ik was nog geen uur binnen of ik had al een zakenreis staan. Ik wist nog niks van het bedrijf en ook niet van hoe je mensen benadert voor een evenement. Uiteindelijk besloot ik maar iets te doen dat ik dacht dat goed was. Ik had een lijstje gemaakt met universiteiten dat naar het evenement zouden komen en daar achter de namen van de genodigde en hun contactgegevens.
Een van de oprichters zou mijn begeleider worden en hij was blij met wat ik zelfstandig had gedaan. Zijn mentaliteit was van ‘iemand in het diepe gooien’. Dat was ook zeker gebeurd en zou ook blijven gebeuren. Mij taken blijven geven tot ik tegen mijn grens aanzat, zodat hij kon zien hoeveel ik kon verteren.
DreamApply
Maar wat is DreamApply precies? Dat was ook de vraag die ik mezelf had gesteld. Gelukkig in de twee weken voorbereiding voor mijn zakenreis werd ik helemaal ingeleid in het bedrijf. Of het nou erg Ests was of juist heel start-up weet ik niet, maar de mentaliteit van iemand in het diepe gooien was wel een leidraad van mijn ervaring.
DreamApply is een software as a service. Het was een applicatiesysteem die het aanmelden bij een universiteit makkelijker maakte en de contactpunten tussen universiteit en student vermindert. En mijn taak was zoveel mogelijk universiteiten hieraan toevoegen. Dit betekende het product door en door kennen om demonstraties te kunnen geven en uiteindelijk te verkopen.
Mijn eerste evenement
Mijn eerste evenement in Turkije was erg interessant. Ik had veel mensen leren kennen en nieuwe kansen ontdekt. Maar een van de belangrijkste lessen was: Hoe iedereen uiteindelijk gewoon een mens is. Tijdens een van de activiteiten van het evenement kwam ik op een cruise-schip terecht. Ik werd aan tafel gezet zonder mijn manager en moest dus alleen overleven tussen de mensen waar ik naast zat. Klinkt nogal dramatisch, maar ik was net drie weken bij het bedrijf, een tafel verderop zat de minister van Educatie van de Filipijnen. Naast me een directeur van een universiteit in Monaco en aan de andere zijde een directeur van een universiteit in Oostenrijk. Het was een apart gevoel, want ik voelde me nog niet helemaal thuis hier. Ik was toch ‘maar’ een stagiair. Maar door deze ervaring werd die gedachte weggevaagd. Ik was niet veel anders dan deze mensen naast me, we konden elkaar helpen.
Het was een mooi moment dat mij zelfvertrouwen gaf en dat ik me niet ondergewaardeerd hoefde te voelen. Het was een nieuwe stap in een hele mooie tijd.
Scale-up
De veranderingen die ik doormaakte tijdens mijn stage waren vrij groot. Na mijn Turkije trip kreeg ik ook een teamgenote in het Turkije team en dat was ook het moment waar ik werd losgelaten om alleen aan het werk te gaan. Uiteindelijk was Turkije mijn verantwoordelijkheid en dat betekende dus het klantencontact hoog houden, eventwatching, zakenreizen organiseren en ondertussen ook een nieuwe collega opleiden. In de zes maanden dat ik in Tallinn woonde en werkte, heb ik twee weken in Thesalloniki, vier tot vijf weken in Istanbul en twee weken in Noord-Cyprus doorgebracht.
Proeven van het werkende leven in Tallinn
Het was vrij uniek en gaf me de smaak hoe het zou zijn om een baan te hebben met veel reizen. Ik werkte met plezier langer dan acht uur en kon dit ik dan weer compenseren met wat extra vrije dagen thuis. Twee weken reizen en gemiddeld 10-12 uur werken is vrij vermoeiend. Ook het coachen van iemand met weinig tot geen achtergrond was ontzettend interessant. Helaas, op een bepaald moment nadat ik terug was van Turkije, was daar de militaire coup en verloor ik mijn gehele markt in één keer. Dus toen moesten we langzaam beginnen met het starten van een nieuwe markt. Dat was het einde van mijn stage, dus uiteindelijk heb ik dat minder meegekregen. Al met al kan ik wel dus zeggen dat het een super ervaring was om te werken op deze manier.
Terviseks!
Na een ‘serieuze’ tijd was er ook tijd voor ontspanning. Terviseks betekent proost in het Ests. De eerste keer dat ik dit hoorde had ik er toch een andere idee bij ;-). Estland heeft heel veel mooie natuur om te ontdekken, het is erg vlak zoals Nederland, maar heeft grote oppervlakte bossen, moerassen en andere natuurgebieden. Naast de mooie steden zoals Tallinn met een hoop historie om te ontdekken, verborgen cafe’s, clubs and restaurants is er altijd wel wat te doen. Tijdens mijn stage had ik ook een ‘trainingscamp’ met mijn toemalige stage. We gingen naar een natuurgebied waar ik aan rock-karting deed (met een klein kartje een heuvel afgaan), kanoën in de bossen en natuurlijk teambuilding. Ik vond het mooi om te zien hoe een succesvolle startup toch met zijn beide benen op de grond stond en het belangrijk vond om met zijn medewerkers vooruit te denken.
Mr. Business
Toen ik terug kwam van mijn tweede buitenlandse ervaring voelde ik me zeker anders. De ervaring die ik heb opgedaan, heeft mij erg laten groeien. Ik merkte dat ik een beter beeld van de wereld had gekregen, een warmer persoon was geworden en zelfstandiger. Alleen mijn vrienden vonden juist dat ik minder was veranderd ten opzichte van Korea. Ze vonden dat ik zelfs erg zakelijk was geworden en ik kreeg de bijnaam: Mr. Business.
Na die tijd heb ik een hoop ups en downs gehad. Zo gaat het nou eenmaal, maar mijn ervaring in het buitenland heeft me zeker erg goed gedaan en nu in het jaar 2019 ga ik verder met mijn traineeship bij Breinstein, waar ik ook het idee heb dat ik erg ga groeien!
Benieuwd naar mijn eerste blog? Die lees je hier: Cultuurschok: Een leermeester (part 1)
